Vrste socijalnih servisa
Osobe sa invaliditetom su uglavnom viđene kao pasivni primaoci milostinje i socijalnih davanja. Društvo uglavnom vidi invalidnost, umesto da vidi mogućnosti koje imaju osobe sa invaliditetom. Osobe sa invaliditetom su u većini slučaja isključene iz razvojnih socio-ekonomskih programa. Jedini način da osobe sa invaliditetom budu jednako uključene u socio-ekonomski razvoj, kako u Republici Srbiji, tako i šire, je razvoj održivih i odgovarajućih socijalnih servisa (usluga) baziranih na potrebama osoba sa invaliditetom. Usvajanjem UN Konvencije o pravima osoba sa invaliditetom 2006. godine od strane Ujedinjenih Nacija, i njenom ratifikacijom od strane Parlamenta Republike Srbije 2008. godine, potvrdilo se da je pitanje invalidnosti takođe pitanje ljudskih prava. Bez odgovarajućih socijalnih servisa (usluga) osobe sa invaliditetom ne mogu da ostvare svoja prava, uključujući pravo na obrazovanje, rad i zapošljavanje, sloboda kretanja, itd.
Servisi po vrstama prikazani na sledećem dijagramu:
